لذت راستي چنان است كه هيچ كس دوست ندارد در رنج و دروغ فرو افتد

آزادي طلبي ما به اين دليل نيست كه عاشق آزادي هستيم، بلكه در حقيقت، ما خود آزادي هستيم و فقط در آزادي مي توانيم رشد كنيم.

تو به اين دليل از آن شخص كه عاشقش هستي متنفر مي شوي كه او آزادي ات را سلب كرده است.

بايد هميشه مراقب بود، زيرا ذهن پيوسته از ما مي خواهد كه اسير و دلبسته شويم و دلبسته شدن باعث آشفتگي ما مي شود

انسان براستي ديندار هميشه آزاد مي ماند و به كساني كه در سر راهش قرار مي گيرند كمك مي كند تا آزاد باشند. او هرگز بر كسي سلطه نمي جويد و هرگز به كسي اجازه نمي دهد كه بر او سلطه جويد

هرگز، هرگز حتي براي يك لحظه آزادي ات را از دست نده و هرگز آزادي كسي را سلب نكن؛ از نظر من دين يعني همين.

بزرگسالان الگوي يادگيري كودكان هستند

بزرگترين دلخوشي انسان، آزاد بودن است.

زندگي هيشه همچون رودخانه است و تو در چيزي وامانده اي و متوقف شده اي : شوهر، زن، دوست. هرگاه كسي وامانده شود خشمگين مي شود، زيرا هيچ كس دوست ندارد آزادي اش را از دست بدهد.

اگر تو تمام كتابخانه هاي دنيا را نيز در خود جاي داده باشي، يك بودا نخواهي شد. تو همان نادان و ابله پيشين باقي خواهي ماند كه بار دانش را با خود حمل مي كني

دانش مي تواند به تو راحتي و آسايش و استاندارد بالايي از زندگي ببخشد، اما نمي تواند به زندگي تو كيفيت بهتري ببخشد

دانش هرگز ني تواند هدف و مقصود باشد، نمي تواند ارباب باشد، تنها مي تواند نوكري خوب باشد.

من هرگز مخالف دانش نيستم، اما دوست دارم انسان نخست در قلب خود ريشه بدواند و سپس، دانش را به عنوان يك وسيله به كار گيرد

با رشد يقين و اطمينان، شادماني رشد مي يابد و با رشد شك و ترديد، تنش، بي قراري و بدبختي. شك و ترديد در نهايت به رنج و عذاب و نگراني مي انجامد.

دانشي كه از بيرون به دست آمده دروغين است. اين نوع دانش بر ناداني تو سرپوش مي گذارد، اما تو را خردمند نمي سازد

دانشمند در مورد خود دانشمند هيچ نمي داند، اما در مورد چيزهاي ديگر همه چيز مي داند.